Każdy, kto wybiera się pierwszy raz do psychoterapeuty ma z pewnością wiele wątpliwości i obaw. Nie zawsze łatwo nam rozmawiać z obcą osobą o swoich problemach. Dlatego przed pierwszą wizytą u psychoterapeuty warto dowiedzieć się, jak wygląda takie spotkanie oraz jakich pytań możemy się spodziewać.
Pierwsze spotkanie, czyli konsultacja
Pierwszą wizytę u psychoterapeuty nazywamy konsultacją. Dla specjalisty to okazja, aby zapoznać się z nami oraz z problemami, które skłoniły nas do przyjścia. To czas na swobodną rozmowę, na sprawdzenie, czy psychoterapia jest najlepszą możliwością rozwiązania tych problemów, czy może bardziej odpowiednia będzie inna forma pomocy psychologicznej.
Podczas konsultacji warto być możliwie otwartym i niczego nie ukrywać. Tylko szczerość może być podstawą owocnej współpracy między pacjentem a psychoterapeutą. Nie należy obawiać się, że szczegóły rozmowy wyjdą na zewnątrz. W gabinecie psychoterapeuty obowiązuje zasada poufności – terapeuta jest prawnie zobowiązany, by dochować tajemnicy zarówno, jeśli chodzi o treść rozmowy, jak i nasze dane osobowe. Również fakt uczestniczenia w terapii lub korzystania z konsultacji jest objęty tajemnicą.
O co pyta psychoterapeuta na pierwszym spotkaniu?
Na pierwszym spotkaniu psychoterapeuta zadaje pytania, które pozwolą mu jak najlepiej przyjrzeć się i zrozumieć naszą sytuację i powód, który skłonił nas do przyjścia. Najczęściej interesuje go:
- dlaczego zgłosiliśmy się na psychoterapię,
- dlaczego zdecydowaliśmy się na wizytę akurat w tym konkretnym momencie swojego życia, czy nasz problem właśnie się pojawił, nasilił, czy może ktoś nas nakłonił do wizyty,
- co chcemy dzięki terapii osiągnąć, jakich zmian oczekujemy.
Często usłyszymy również pytania o nasze wcześniejsze doświadczenia z psychoterapią, odbyte w przeszłości konsultacje psychologiczne, o ewentualną historię leczenia psychiatrycznego, a także, czy cierpimy na choroby somatyczne mogące wpływać na stan psychiczny.
Ważnym elementem zbierania wywiadu są również informacje na temat naszego bieżącego życia. Psychoterapeuta może nas poprosić, żebyśmy powiedzieli coś więcej o sobie, swojej rodzinie, czy aktualnej sytuacji życiowej:
- czy jesteśmy osobą samotną, czy w związku,
- czym zajmujemy się na co dzień – czy pracujemy, czy się uczymy, czy jesteśmy bez pracy,
- jak wyglądają nasze relacje z ludźmi, jak się wśród nich czujemy.
Jeżeli psychoterapeuta uzna za konieczne może nas spytać również o przeszłość – o wydarzenia i relacje, które miały największy wpływ na kształtowanie się osobowości, o nasze relacje z rodzicami, o przemoc w rodzinie, o problemy w nauce, poczucie odmienności od rówieśników, poczucie niespełnienia oczekiwań rodziców itp.
Te wszystkie informacje pozwolą terapeucie lepiej zrozumieć szerszy kontekst naszego problemu. Warto podkreślić, że nie ma jednego schematu rozmowy konsultacyjnej. Jej przebieg jest zawsze dostosowany do naszych potrzeb. Nie będziemy też oceniani ani krytykowani. Zadaniem psychoterapeuty jest zapewnienie nam podczas rozmowy poczucia komfortu i bezpieczeństwa.
O co możemy zapytać psychoterapeutę?
Pierwsza rozmowa z psychoterapeutą nie musi opierać się wyłącznie na pytaniach z jego strony. Również my możemy być aktywni i zadawać pytania. Mamy prawo wiedzieć, jakie są kwalifikacje zawodowe osoby, z którą rozmawiamy, na czym polega psychoterapia i jakie są jej zasady, ile może potrwać nasza terapia.
Psychoterapeuta nie ma natomiast obowiązku opowiadać nam o swoim życiu prywatnym czy światopoglądzie.
Jak długo trwa konsultacja z psychoterapeutą?
Długość rozmowy konsultacyjnej z psychoterapeutą jest przeważnie ustalana przed spotkaniem i może trwać zazwyczaj 50-60 min. Przy konsultacjach rodzinnych, małżeńskich zdarza się, że takie rozmowy obejmują nieco dłuższy czas.
Często jedno spotkanie konsultacyjne nie jest wystarczające, by w pełni zdiagnozować problem, dlatego też psychoterapeuta może nam zaproponować kolejne spotkanie. Zwykle czas konsultacyjno- diagnostyczny trwa od 3 do 8 spotkań.
Spotkania konsultacyjne – i co dalej?
Gdy terapeuta podczas spotkań konsultacyjnych zbierze już wszystkie potrzebne mu dane przedstawi nam możliwą ofertę pomocy. Może to być m.in.:
- psychoterapia u siebie,
- konsultacje u innego terapeuty,
- terapia par,
- terapia grupowa,
- poradnictwo psychologiczne lub zawodowe,
- konsultacje u psychiatry w celu diagnozy lub rozważenia farmakoterapii.
Zdarza się też, że same rozmowy konsultacyjne okażą się wystarczające na dany moment i pomogą nam spojrzeć na siebie i swój problem z innej perspektywy. Pamiętajmy, że konsultacje nie zobowiązują żadnej ze stron do rozpoczęcia dłuższej współpracy, jaką jest psychoterapia.
Jeśli po wstępnych rozmowach i przedstawieniu planu terapii zdecydujemy się na kontynuowanie spotkań z tym samym specjalistą, jeśli dobrze się czujemy rozmawiając z nim, jeśli budzi nasze zaufanie i daje poczucie bezpieczeństwa ustalamy tak zwany kontrakt terapeutyczny, czyli wspólne zasady współpracy. Dotyczą one np. czasu spotkań, ich częstotliwości oraz opłat za spotkania.
Jeśli masz problemy i emocje, z którymi sobie nie radzisz, jeśli czujesz, że chciałbyś coś zrobić ze swoim życiem, ale nie jesteś jeszcze pewien, czy psychoterapia jest dla Ciebie, skontaktuj się z naszymi specjalistami z ośrodka „Nowy Początek”.